Tegen het einde van Rodin's verblijf in België wilde hij een werk maken, dat eindelijk zijn faam als beeldhouwer zou bevestigen. Een jong Vlaams soldaat van 22 jaar, Auguste Neyt, dient hem gedurende achttien maanden als model. Tal van schetsen en tekeningen komen hierbij tot stand. Het schijnt even de bedoeling te zijn geweest de figuur als een gewonde, leunende met de linkerhand op een stok, voor te stellen, maar beïnvloed door Jean Jacques Rousseau en de natuur in de Brusselse omgeving, zou de ‘Man van het Woud’ het halen. Later werden nog andere titels aan het werk gegeven: ‘De overwonnene’, ‘De man uit de oertijden’, ‘De mens die ontwaakt voor de natuur’ en tenslotte ‘Het bronzen tijdperk’, wijzen op een fysisch volmaakt personage, wiens verstand nog in een jonge, haast kinderlijke periode is. De houding en beweging zijn die van de mens, die zich bewust wordt en klaar is om de toekomst in te gaan. De levendigheid van het werk deed sommigen van het Salon des Artistes français vermoeden dat Rodin rechtstreeks op zijn model zou gemouleerd hebben, waarop de kunstenaar als reactie foto's van het model zond aan de inrichters, die evenwel niet verder op het incident ingingen. Drie jaar later werd het beeld trouwens in brons door de Franse Staat aangekocht. In het totaal zouden van het werk 27 exemplaren zijn gegoten; sommige bronnen spreken van 150. In openbare verzamelingen bevinden er zich in: Gemeentemuseum Den Haag; Wallraf-Richartz-Museum Keulen; Nationalgalerie Berlijn-0.; Museum Folkwang Essen; Billy Rose Art Garden, Israël Museum Jeruzalem; Tate Gallery Londen ; City Art Gallery Manchester; Musée Rodin Parijs; Nationalmuseum Stockholm; Bridgestone Gallery Tokio; Kunsthaus Zürich; Place Rodin Parijs; Glasgow museums and art galleries; Staatliche Kunstsammlungen Dresden (gips); Kunstsammlungen zu Weimar; Staatliches Lindenau Museum Altenburg; Museum Rodin Philadelphia; Museum voor Westerse Kunst Tokio; Nationaal Museum Praag.
Het werk is een permanente bruikleen van het KMSKA, dat het in 1924 van het Musée Rodin verwierf. In 1953 werd het door de Compagnie des Bronzes gerestaureerd, nadat een arm geforceerd geraakte.