Dit werk is typerend voor de beelden die Chirino tussen 1965 en 1974 maakt. Het zijn steeds kleurige, ronde vormen. Hij wil hiermee verwijzen naar het intense licht, de vrolijkheid en de weidsheid van de Middelandse Zee. Door ronde en speelse vormen te gebruiken doorbreekt hij het ‘zware’ van het ijzer. Het werk, oranjegeel geschilderd, is een uniek exemplaar, door Chirino speciaal gecreëerd voor de 10e Biënnale in Middelheimpark. Een rode variante van 1968 is geplaatst bij het hotel Oasis Maspalomas te Las Palmas en een vermiljoene variant in het Cleveland Museum of Art.