Philippe Van Snick zet met ‘Poëzie’ een ruimtelijke installatie neer op het grasveld van het Braempaviljoen. Hij gebruikt daarvoor een bestaande, wat verouderde waterpartij. Het werk bestaat uit een vijver, met helder water. Bodem en wanden zijn bedekt met grote, zwarte keien. Van tussen de keien stijgen fijne luchtbellen op uit tien kolommen verspreid over het vijveroppervlak. De verschillende kolommen veroorzaken in een bepaalde cadans een rimpeling of net rust op het water.