In 1998 maakte Franz West voor zijn solotentoonstelling in het Middelheimmuseum enkele nieuwe buitensculpturen. Twee daarvan werden aangekocht door het Middelheimmuseum. West laat staalplaat lassen over een metalen structuur. Het is hem bovenal om de vorm, de kleur en het materiaal te doen. Een vaste symboliek hoef je niet achter de beelden te zoeken. Tijdens de tentoonstelling kreeg je Franz West te zien en te horen op video. Zijn prettig gestoorde bespiegelingen vormen een kunstwerk op zich. In een geluidsfragment gaf hij wat meer tekst en uitleg: "De vier nieuwe sculpturen zijn nu ook bijna klaar, bijna wil zeggen dat ze al titels hebben. (…) Met 'Freie Form' moest ik denken aan het normeren bij (Richard) Serra, die zijn sculpturen opbouwt volgens standaardformaten, met standaard elementen, en omdat het aan de normen ontsnapt kan men het misschien 'Freie Form' noemen. Maar niet alleen omdat het ontsnapt aan de normen, maar ook zoveel mogelijk aan de associatiemogelijkheden, ten minste aan de eerste de beste. (…) Bijna klaar wil ook zeggen dat het proces van de kleurgeving is afgerond; ze worden bruin, citroen en oker-bruinachtig. (…) De betekenis ervan moet men zoeken in het feit dat de meeste dingen die op het platteland worden geconstrueerd of er te zien zijn ofwel architectuur zijn, ofwel auto's. Men ziet zelden auto's in roze of oker. (…) Waarschijnlijk omdat volgens mij roze en bruin kleuren zijn die tot de intimiteit behoren. Het zijn kleuren voor binnen, en daar ook nog voor gesloten ruimten, voor toiletten, en roze is het best te associëren met ondergoed en intimiteit. Bruin, de excrementen, dat behoort ook tot de intimiteit." (tekst, gebaseerd op de audioguide)
