1914/Datum volgens de Catalogue Raisonné online, op 22 januari 2021. exemplaar gegoten tijdens het leven van de kunstenaar 1959/herwerkte versie van het kunstwerk in gips, als model voor de versies in brons 1958
Beschrijving
In de jaren 1910-1914 tijdens zijn verblijf in Parijs puurt de uit Oekraïne afkomstige Alexander Archipenko zijn vormen verder uit en komt zo tot de voor hem meest essentiële vorm: de geometrische sculptuur. De vlakverdeling die Cézanne ontwikkeld had, speelt daarbij een bijzonder belangrijke rol. Ook de meetkundige stilering, die zo typisch is voor de niet-Europese zogenaamde "primitieve" kunst, vind zijn weg naar de beelden van de kunstenaar. Het bijzondere van Archipenko is dat hij een lijnenspel weet op te zetten dat deze eigenschappen met elkaar verbindt. Hij gebruikt in elkaar grijpende en overlappende volumes en sculpturale leegten om de verschillende aanzichten op de sculptuur simultaan te tonen. Na Picasso is hij de eerste die het kubisme toepast in drie dimensies en hij wordt beschouwd als de eerste echte kubistische beeldhouwer. Het exemplaar van het Middelheimmuseum is een van de oudste gietsels in brons: 2/6 uit een oplage tijdens het leven van de kunstenaar door bronsgieter Aurori (Sheidow Foundry, USA). Het origineel in gips uit 1914 bevindt zich in het Tel Aviv Museum of Art. Pas decennia later kon Archipenko zijn werk in brons uitvoeren op basis van een herwerkte gips 1914/1958, bewaard in het Saarlandmuseum van Saarbrücken.
