De Franse beeldhouwer stond onder invloed van Rodin maar sluit nadien aan bij de vormentaal van Maillol. Hij werd geroemd om zijn psychologische diepte en een verfijnd, aristocratisch modellé. Dit is één van de vele bustes die Despiau gedurende heel zijn carrière heeft gemaakt. Hij bleef dit doen tot aan zijn dood, toen de vraag naar bustes bijna onbestaande was. Bustes werden gezien als vormen uit het verleden. Toch oordeelde Despiau dat hij ermee door moest gaan, omdat ‘ een mens niet in het heden kan leven zonder het verleden te koesteren’. Van dit werk werden vijf exemplaren gegoten, dit werk is 3/5.
Samen met het werk Assia werd het getoond op de 2de Biënnale van het Middelheimmuseum in 1952.
