De grote, semi-architecturale werken van Aycock handelen over de interactie tussen structuur, plaats, materiaal en de kijker. Ze biedt hints aan via teksten en werken die de toeschouwer moeten toelaten deze interactie te begrijpen. Vaak is het werk ook een uiting van haar persoonlijke kijk op de dingen. De oorsprong van een werk en haar ideeën daarover vinden vaak hun oorsprong in mythen, magie en soms de geschiedenis. In 1983 zei de kunstenares over dit werk het volgende: ‘Sinds verscheidene jaren onderzoek en verdiep ik mij in de verruimende betekenissen van diagrammatische schetsen en tekeningen. Ik ben gefascineerd door schematische methoden van informatieoverdracht. Mijn ‘Leonardo-draaikolk’-sculpturen zijn ingegeven door de ‘Zondvloed’-reeksen van da Vinci en door zijn studie en beschrijving van waterbewegingen’.
