Dit portret uit 1952 is een van de vele werken die Koningin Elisabeth maakte van familieleden, vrienden en medewerkers. Cathérine Barjansky (geboren Ekaterina Konstantinovskaya) studeerde beeldhouwkunst aan de Odessa Art school. In 1910 nam ze private lessen in Munchen en trouwde in 1914 cellist Aleksandr Barjansky. Het koppel reisde door heel Europa en de VS. Barjansky modelleerde portretten van bevriende beroemdheden zoals Sigmund Freud, Albert Einstein and Koningin Elisabeth. Een portret dat ze van de koningin maakte, stond in de Elisabethzaal te Antwerpen. Ze werd de lerares en raadgeefster van koningin Elisabeth op het gebied van beeldhouwkunst en publiceerde over beeldhouwkunst en haar mémoires.
Het overlijden van Koningin Elisabeth in 1966 was voor burgemeester Craeybeckx de aanleiding voor de verwerving van dit werk. "De zware beproeving die het land ondergaat door het overlijden van H.M. Koningin Elisabeth heeft weer in mijn geest de hoop, die ik reeds lang koesterde, levendig gemaakt voor het Openluchtmuseum voor beeldhouwkunst een werk te kunnen verwerven van hare Majesteit. Het zou een passende hulde zijn aan de nagedachtenis van de Vorstin die de schone kunsten in ons land tot hogere bloei en aanzien heeft gebracht, moest een werk van haar hand een bijzondere ereplaats toekomen in dit museum van internationale betekenis". De burgemeester verkoos het portret van mevrouw Barjansky omdat het "bijzonder mooi" was en omwille van de relatie met het andere werk in de Elisabethzaal. Het secretariaat van Koningin Elisabeth stelde in januari 1966 het geboetseerde werk ter beschikking op het kasteel van Stuyvenberg te Laken.
De Compagnie des Bronzes vervaardigde dit bronzen afgietsel dat in 1967 ter gelegenheid van de 9de Biënnale van het Middelheimmuseum gepresenteerd werd.
