Het verspreiden van het Woord, dat is wat deze profeet doet. Met grote kracht en bewogenheid. De houding is bijna barok. Door de uitsparingen ontstaat een spiraalvormig lijnenspel dat samenkomt in de opgeheven rechterarm. Dit gebaar, samen met de opengesperde mond geeft de figuur zijn kracht. Hoewel het werk zelf in 1933 werd gerealiseerd, dateren de voorstudies al van 1909-1910. In 1926 werd het hoofd al eens in koper uitgevoerd. Gargallo heeft het eindresultaat in brons nooit gezien, hij overleed enkele maanden voordien. In totaal werden 7 exemplaren gegoten, één in het Musée National d'Art Moderne, Parijs en een ander bij mevr. Pierette Anguera-Gargallo, Parijs; verder nog in de verzameling Palancios, Caracas; Museum of Modern Art, Baltimore; Hirshhorn Museum, Washington en het Museum voor Hedendaagse Kunst, Madrid.
Deze sculptuur figureerde op de eerste internationale tentoonstelling in het Middelheimpark in 1950, kwam rechtstreeks van bronsgieter Rudier en werd nadien aangekocht door het museum.
