Tot in 1959 maakte Alicia Penalba uitsluitend beelden met verticale vormen. In dit beeld laat ze dat voor het eerst los. Daardoor wordt het werk opener. Twee getande vormen verstrengelen zich, waardoor spanning ontstaat. Penalba werkte uitsluitend in klei. Dat liet haar toe zeer snel en ook spontaan te werken. Van dit beeld bestaan vier exemplaren, allen kleiner dan deze van het Middelheimmuseum, onder andere in de Hirshhorn Collectie. De sokkel werd door Penalba speciaal voor dit beeld ontworpen.