In een klimaat dat zowel door Provo als door Pop en Fluxus werd bepaald, vormde Hugo Heyrman samen met Panamarenko, Bernd Lohaus en Wout Vercammen een losse groep die de ingeslapen havenstad Antwerpen opschrikte met happenings die de vermolmde artistieke en maatschappelijke instellingen op een ernstig-ludieke manier aan het wankelen brachten. In 1966 werkte hij nauw samen met Panamarenko. Het duo noemt zich respektievelijk 'Happy Spacemaker' en 'Multimiljonair'. Zij publiceren het tijdschrift Happening News, werken gezamelijk aan de Pin-uppoppen van Panamarenko en stellen samen tentoon in de Wide White Space onder de merkwaardige titel 'De Première Van De Hersenexpansie In Kleuren!' De viool is samen met de twee 'stoelen' in de collectie een humoristische, bijna surrealistische sculptuur die Hugo Heyrman toonde op de eerste tentoonstelling in de Wide White Space. Net als Panamarenko gebruikt hij een motief uit de alledaagse realiteit om te experimenteren met oneigenlijke materialen en daardoor te zondigen tegen de traditionele opvattingen van de beeldhouwkunst. Heyrman modelleert zijn viool uit pasta gemaakt van zeewier, zeep en PVC. Dit organisch, fragiel en onstevig materiaal contrasteert met de idee van een viool. Het in elkaar gezakte object is niet alleen komisch, maar is vooral een poëtische, picturale en zeer tactiele sculptuur.
