Op het eerste gezicht straalt het werk kracht uit, dominantie zelfs. Je denkt allicht dat het over een adelaar met gespreide vleugels gaat, een machtssymbool uit de Europese geschiedenis en symbool voor het Amerikaanse vrijheidsideaal. Maar algauw blijkt dat het helemaal niet om een adelaar gaat, maar om een watervogel, een aalscholver, met olie besmeurd, die die de meerpaal als sokkel gebruikt. De ruwe huid, de impressionistische afwerking van het langgerekte lijf en de opengewerkte rug geven tonen ook een kwetsbaar wezen.
In 2014 toonde Johan Creten nieuw en bestaand monumentaal werk op de solotentoonstelling De Storm in het Middelheimmuseum. Bij het Huis stond toen de monumentale Pliny's Sorrow, die door het Middelheimmuseum werd aangekocht het jaar nadien (MID.B.603). De kunstenaar stelde dat het werk ontstond als een klein beeldje in keramiek in zijn atelier, dat hij een paar jaar in zijn atelier had vooraleer hij daarvan een monumentale bronzen versie maakte. Die staat nu aan de Rijnkaai, waar zijn kwetsbaarheid in de verf wordt gezet. Hier staat het beeld tussen enerzijds de weidse Schelde en anderzijds industrieel erfgoed. De plek zorgt bovendien voor een nieuwe betekenis voor het beeld in relatie tot de miljoenen landverhuizers die met de Red Star line vertrokken naar Amerika.
Deze kleine versie is naar het oorspronkelijke bozetto gemaakt en is n°2 van een editie van 8 en 2 AP opschriften op zijkant bronzen sokkel: Pliny's Sorrow 2015 2 stempels (handtekening) Johan Creten 2/8.
