Adrien Tirtiaux werd opgeleid tot architect. Hij gebruikt vaak interactie en of publieksparticipatie om zijn projecten te realiseren of te vervolledigen. Hij werkt zowel als autonoom kunstenaar, als in het collectief HOTEL CHARLEROI dat hij zelf oprichtte in 2009. Met zijn installaties en constructies probeert hij de relatie met de omgeving vast te leggen en erop in te grijpen. Hij probeert in zijn sculpturen, die vaak de gedaantes van architectuur aannemen, niet om een functionele ingreep te doen, maar om een mogelijke (mentale) nieuwe verbinding te realiseren. Zijn werk was onder meer te zien in Manifesta (2008), IKOB (2014) en Martha Herford (2017).
Heaven and Earth is een nieuwe creatie voor het Middelheimmuseum in het kader van de tentoonstelling Experience Traps in 2018, een internationale groepstentoonstelling die de hedendaagse nalatenschap van de barokke tuinarchitectuur onderzocht. De sculptuur werd gerealiseerd door beton in een uitgegraven put te gieten: de locatie zelf wordt de mal van deze gegoten sculptuur. De aardetextuur blijft zichtbaar en wordt een onderdeel van het werk. Tirtiaux koos ervoor om geen sculptuur te ontwerpen, maar deze te laten ontstaan als een gevolg van het proces, zoals dat kenmerkend is voor zijn praktijk. In dit geval stelt hij zich tot doel de aarde te verbinden met (de blik op) de hemel. Het was deze ruimtelijke relatie die de kunstenaar interesseerde in barokarchitectuur. Als een gevolg van de Copernicaanse revolutie ontstond er in die tijd immers een nieuwe fascinatie voor het heelal, de hemellichamen en het gevoel van oneindigheid. In 1514 introduceerde de sterrenkundige Nicolas Copernicus (1473-1543) immers het heliocentrisme: de aarde draait om de zon. Bij de kunstenaars bracht dit een interesse teweeg in ruimte, tijd en licht. Tegelijk was de Katholieke kerk een belangrijke opdrachtgever voor de Barokkunsten. Ook zij zochten betekenis in een verbinding van het aardse met de hemel. Ergens verwijst deze sculptuur zeker ook naar mythe van de ronde pantheon-achtige kamer in het huis van Peter Paul Rubens, waar echter nooit fysieke aanwijzingen in de grond van gevonden zijn.
“Baroque compositions are exemplary for those like me, who like to reflect on systems of power through architecture and urbanism. In designs such as St Peter’s Square in Rome or the Viennese Belvedere, the control ambitioned by the Church or the State is expressed by a centralized and enclosed space, yet open to the infinite through dramatized openings on the city and the sky. This is the kind of spatial articulation that I’m interested in when I conceive an exhibition or a site-specific installation.” (Adrien Tirtiaux)
Heaven and Earth is een site-specifieke sculptuur die bestaat uit onderdelen in gewapend beton, kabels en aarde en het resultaat is van een zorgvuldig uitgevoerd bouwproces (MID.B.634.1-3). Het omvat dus ook de analoge (MID.B.634.2-3) en digitale instructies (MID.B.634.3-3) voor het opnieuw uitvoeren van dit werk. De kunstenaar liet eveneens gedetailleerde instructies na voor het onderhoud, herstel en een eventuele vernietiging. Hij maakt daarbij onderscheid tussen een acceptabele langzame, natuurlijke degradatie enerzijds en incidenten anderzijds, waarvan de schade wel hersteld kan worden.
