Het werk bestaat uit de installatie van 5 metalen vlaggenmasten van 6,50 meter hoog, met elk een speaker en parlofoon. Hoge palen kunnen we associëren met vlaggenmasten, obelisken en gedenkzuilen. Allemaal vormen van eretekens: tekens van respect, waardigheid en macht. Maar Ria Pacquée bevestigt een megafoon aan de palen, waardoor we misschien eerder denken aan voetbalcommentaar, betogingsslogans, marktkramers die hun waren aanprijzen. Pacquée nodigt de toeschouwer uit om het werk te gebruiken, en naar eigen goeddunken een boodschap van respect te brengen, commentaar te leveren, een mening te verkondigen, de liefde te verklaren … Het is een uitnodiging om je recht op vrije meningsuiting publiek uit te oefenen, en om fysiek, met je stem, het werk te activeren. Je deelt je private gedachten en gevoelens luid en duidelijk, maar door de beschutte opstelling in het park was je toch afgeschermd van je publiek. Aan/ afwezigheid is iets wat Pacquée in verschillende werken onderzoekt, bijvoorbeeld ook in Running Around 7 , waar ze door rond een object te lopen steeds weer verdwijnt en verschijnt. In Public Speaking Apps komen nog andere aspecten van haar werk samen: performance (door de toeschouwer, maar ook de kunstenaar gebruikt het werk), tekst, lijnen, een foto van iets wat ze op reis zag als inspiratiebron.
Ria Pacquée creëerde dit werk voor haar tentoonstelling in het Middelheimmuseum, RIA PACQUÉE. THEY ARE LOOKING AT US, WE ARE LOOKING AT THEM (25 mei t/m 22 september 2019).
