Het project ‘Recursive Volumes’ bestaat uit een grote, ruimtelijke sculptuur en een serie kleine sculpturen. Alle sculpturen zijn gemaakt van dezelfde grondstof: klei. Directer kan het transformatieproces de natuur, de kleiaarde tot een gebouwde constructie bijna niet zijn. De techniek vereist een handmatige procedure om de kleimuren te vormen, bijna alsof de gebouwde ruimte een enorme vergroting van een stuk aardewerk zou zijn. De kleine objecten hebben exact dezelfde vorm als de grote sculptuur. Tien keer kleiner, veroorzaakt hun herhaling een recursie binnen het geheel van dit werk. Dit impliceert uiteindelijk een schaalbewerking die oneindig kan plaatsvinden. Maten en schalen van ruimtes en objecten zijn inherent verbonden met hun functionaliteit en identiteit. Afhankelijk van de grootte van een object, kunnen we er verschillende betekenissen aan toevoegen. In ‘Recursive Volumes’ werden de kleine objecten uiteindelijk in de gebouwde ruimte afgevuurd. Het binnenvolume fungeerde als een omhullende en isolerende schil om de brand te laten plaatsvinden. Dit was een performatieve actie die enkele dagen in beslag nam. Nadat het verbrandingsproces voorbij was, werden de kleine klei-objecten gehard door het vuur, maar ook de kleiruimte zelf werd omgevormd tot een keramisch object. De video ‘Recursive Volumes’ vestigt de aandacht op de creatie en het proces waardoor kennis wordt verkregen van de materiële componenten en hun relatie tot de natuur.
