Incomplete Venuses, detours and functions is vertrokken vanuit een fascinatie voor een onzichtbare onderwereld. Waarom weten we zo weinig van de vruchtbare grond vlak onder onze voeten? De Venus-figuren in deze presentatie verwijzen naar gelijkenissen tussen opgegraven archeologische objecten uit verschillende gebieden en tijden. Wereldwijd hebben deze prehistorische Venussen opvallende ronde vrouwelijke vormen die een oerprincipe van vruchtbaarheid lijken te aanroepen. Niemand weet waar zij echt voor dienden en of ze wel gemaakt zijn als kunstobject. Representeren zij het ontstaan van de beeldhouwkunst? Ze zijn in alle geval onlosmakelijk verbonden met de (vruchtbaarheid van de) aarde waarin ze gevonden zijn. De kunstenaars gebruiken die aarde als ondergrond voor hun installatie maar ook als voedingsbodem voor het materiaal van hun glazen Venus-sculpturen. De bodem bevat found objects, gekleurde ertsen en zand als basiselementen waarmee een glasblazer in hun opdracht aan de slag ging. Ook vandaag spreekt de oerkracht van het venussymbool ons direct aan. De kunstenaars vragen zich af of de link naar een matriarchale samenleving dan wel een historisch of een profetisch perspectief is. Het werk van mountaincutters focust op in-situ beeldhouwkunst, waarin ze putten uit de connectie tussen de mens en de omgeving waarin hij leeft. Hun stalen structuren, glazen elementen, keramiek, stoffen en organische materialen, evenals hun gedichten en koperen circuits vormen tijdelijke ecosystemen, waarin energie wordt gekanaliseerd tussen het menselijke, het organische en het levenloze.
