Een zuil rijst op. Ze doet denken aan monumentale reclameborden die men naast de snelweg aantreft. Het werk wordt gemaakt in ambachtelijke rocaille-techniek; de decoratieve praktijk ontstond in de 19e eeuw met de snelle verspreiding van het gebruik van portlandcement, waarbij het materiaal werd gebruikt om natuurlijke verschijningsvormen na te bootsen. Faux bois (nephout), faux pierre (nepsteen) en fax rocher (neprotsen). De bast van deze betonnen boom imiteert die van een wilde kersenboom en is bekroond met een faux coquillage (nepschelp). 150,3 kg CO2 is de hoeveelheid uitstoot geproduceerd voor de creatie van dit kunstwerk. De sint-jakobsschelp, doorheen de kunstgeschiedenis gevierd als een symbool van vruchtbaarheid, leven, schoonheid en wedergeboorte, is toegeëigend door een van de meest vervuilende multinationals van onze geglobaliseerde kapitalistische wereld. Uit onderzoek blijkt dat Shell verantwoordelijk is voor 1,8% van alle broeikasgasemissies sinds het begin van de industriële revolutie. De ondoorzichtige grijze, grimmige schelpenboom staat als een grimmig monument voor onze versteende natuur: een wereld waar oceanen verzuren, schelpen oplossen, koraalriffen vervagen en afsterven en gebieden onleefbaar worden door woestijnvorming. Een gefossiliseerde omgeving, verstoken van leven en kleur.
