In 1973 stelde Alik Cavaliere een ‘omgeving’ tentoon op de 12de Biënnale in Middelheim. De straat- en huisfragmenten waren duidelijk Italiaans geïnspireerd. Het werk in de collectie van het Middelheimmuseum is echter eerder Antwerps van uitzicht. Een rij winkels met daartegenover een blinde, kale muur. Via een deur kan men een kamer betreden. De kunstenaar vatte het in 1963 als volgt samen: ‘Ik heb materiaal altijd gebruikt zoals een regisseur dat doet, of een verhalenverteller. Ik werk met het geheugen en probeer wegen te vinden, labyrinthen, waar ik toeschouwers kan ontmoeten en dan samen met hen verloren kan lopen in het werk zelf. Dat kan zowel psychologisch als fysiek gebeuren. Zoiets kan je bereiken door de kracht van de perspectief of door de geslotenheid van bepaalde vormen. Het mysterie, het verborgene, blijft hoe dan ook toch ergens belangrijk’.
