Waar tot nu toe een eerder klassieke volumeverdeling in het werk van Seitz bestond, mag dit beeld als een keerpunt in zijn oeuvre beschouwd worden: in de massieve compositie is een uitgesproken accentuering waar te nemen waarbij in de gesloten vorm de ganse nadruk wordt gelegd op het bovenlichaam met de enorme borsten, terwijl tevens de anekdote aan het plastische ondergeschikt is gebleven. Seitz realiseerde dit werk ingevolge bepaalde observaties in de Berlijnse "Untergrundbahn". Hij maakte er meerdere pen- en potloodtekeningen voor. Er werden vijf bronsexemplaren voorzien.
