Vanaf 1936 maakt Marino Marini regelmatig ruiterbeelden. Samen met het veranderende wereldbeeld van de kunstenaar ondergaan deze beelden een grote evolutie. Bij de eerste versies zit de mens als heerser stevig op de rug van het paard, de wereld overschouwend in een bijna triomfalistische pose. Langzaam neemt de onrust echter toe. Bij ‘Il Miracolo’ is die zo hevig, dat de ruiter van zijn paard geslingerd wordt. De gelijkenis met het mirakel van Paulus valt op, maar het is niet zeker of Marini deze verwijzing bewust gebruikt heeft. Nog later zal Marino Marini zijn paardvorm geheel herleiden tot een soort van fossiel, waaruit dan nieuw leven kan ontspringen. Dit beeld werd gegoten in vier exemplaren. Er bestaan meerdere tekeningen en voorstudies van dit werk.